De resultaten van de fase 2-EVOLUTION-studie laten zien dat 33% van de patiënten met gemetastaseerd, castratieresistent prostaatcarcinoom die behandeld werden met lutetium-177 ([177Lu])Lu-PSMA-617 plus nivolumab en ipilimumab na twaalf maanden nog vrij was van PSA-progressie. Dit gold voor 17% van de patiënten die alleen [177Lu]Lu-PSMA-617 ontvingen. “We zagen in de combinatiegroep wel duidelijk meer bijwerkingen van graad 3 en 4”, zei prof. Shahneen Sandhu (Melbourne, Australië) tijdens de 2025 ASCO Annual Meeting.
[177Lu]Lu-PSMA-617 heeft werkzaamheid laten zien bij gemetastaseerd, castratieresistent prostaatcarcinoom (mCPRC) en de tumorgeassocieerde antigenen die hierbij vrijkomen leiden mogelijk tot herkenning door het immuunsysteem. In de door onderzoekers geïnitieerde fase 2-EVOLUTION-studie is dan ook onderzocht of een combinatie van [177Lu]Lu-PSMA-617 met nivolumab en ipilimumab werkzaam zou kunnen zijn bij patiënten met mCRPC, legde Shahneen Sandhu uit. In deze studie werden mCRPC-patiënten die eerder behandeld waren met een remmer van de androgeenreceptor-pathway 2:1 gerandomiseerd. De experimentele groep ontving zes kuren [177Lu]Lu-PSMA-617 plus een inductiebehandeling met nivolumab en ipilimumab, gevolgd door een onderhoudsbehandeling met alleen nivolumab (tot maximaal 24 maanden). De controlegroep ontving alleen [177Lu]Lu-PSMA-617. De primaire uitkomstmaat was het percentage patiënten dat na twaalf maanden geen PSA-progressie (PSA-PFS) had.
Inclusie gestopt
“De inclusie werd na 93 van de 100 geplande patiënten gestopt, omdat vier patiënten myocarditis ontwikkelden, waaraan één patiënt overleed”, zei Sandhu. Zij rapporteerde de aangepaste intention-to-treatanalyse waarbij 57 patiënten behandeld waren met [177Lu]Lu-PSMA-617 en nivolumab plus ipilimumab en dertig patiënten met alleen [177Lu]Lu-PSMA-617.1 Na twaalf maanden was 33% van de patiënten in de experimentele groep en 17% van de patiënten in de controlegroep in leven en vrij van PSA-progressie. “De mediane PSA-PFS was ongeveer zeven maanden in beide groepen”, liet Sandhu zien (HR 0,71; 95% BI 0,43-1,19). Na twaalf maanden was 47% van de patiënten in de experimentele groep vrij van radiologische progressie versus 23% in de controlegroep. De mediane radiologische progressievrije overleving was respectievelijk 12 versus 8,5 maanden (HR 0,53; 95% BI 0,32-0,90). Sandhu: “In de experimentele groep was na achttien maanden ongeveer 19% van de patiënten nog vrij van radiologische progressie. Dit was voor geen van de patiënten in de controlegroep het geval.”
Responspercentage van 71%
Een PSA-respons van ≥50% werd gezien bij 75% van de patiënten die de combinatie ontvingen en bij 67% van de patiënten die alleen behandeld werden met [177Lu]Lu-PSMA-617. Een PSA-respons van ≥90% werd gezien bij respectievelijk 46 en 43% van de patiënten en het objectieve responspercentage was 71% in de combinatiegroep en 50% in de [177Lu]Lu-PSMA-617-groep. Er werden duidelijk meer bijwerkingen van graad 3 en 4 gezien met de combinatie (76 versus 29%), maar de gerapporteerde bijwerkingen kwamen volgens Sandhu overeen met wat bekend is voor elk van de middelen.
Zij concludeerde: “We zien een teken van werkzaamheid bij een behandeling met [177Lu]Lu-PSMA-617 plus nivolumab en ipilimumab bij mCRPC. We zijn nog bezig met biomarkeranalyses waarmee we hopen díe patiënten te kunnen identificeren die baat hebben bij deze behandeling.”
Referentie
1. Sandhu S, et al. J Clin Oncol 2025;43(16_suppl): abstr 5016.
Drs. Bianca Hagenaars, wetenschapsjournalist